Genen als moleculaire (sub)microprocessoren

Biochemische netwerken, bestaande uit interagerende biomoleculen zoals eiwitten en dna, zijn de analoge computers van het leven: ze stellen de cel in staat verschillende soorten rekenkundige berekeningen uit te voeren. Voor ons onderzoek hebben wij een combinatie van bioinformatica, analytische theorieën en computersimulaties gebruikt om inzicht te krijgen in de ontwerpprincipes van genetische netwerken-circuits van genen die elkaar aan- en uitzetten. Onze bio-informaticastudie laat zien dat in de bacterie Escherichia coli genen die elkaar aansturen veel dichter bij elkaar op het dna liggen dan op basis van toeval verwacht mag worden. Uit de theoretische en numerieke analyses blijkt dat dit de cel resistenter maakt tegen biochemische ruis en haar in staat stelt sterker te reageren op veranderingen in haar omgeving. De resultaten suggeren dat genregulatie, ofwel het proces van het op gezette tijden aan- en uitzetten van genen, bepaalt hoe het genoom